Eduardo Aulés

De Wikipedia, la enciclopedia libre
Eduardo Aulés
Información personal
Nacimiento 1839 Ver y modificar los datos en Wikidata
Barcelona (España) Ver y modificar los datos en Wikidata
Fallecimiento 31 de diciembre de 1912 Ver y modificar los datos en Wikidata
Barcelona (España) Ver y modificar los datos en Wikidata
Nacionalidad Española
Información profesional
Ocupación Dramaturgo, autor, juez y fiscal Ver y modificar los datos en Wikidata
Seudónimo Bonaventura Gatell Ver y modificar los datos en Wikidata

Eduardo Aulés y Garriga (Barcelona, 1839-Barcelona, 1913) fue un dramaturgo y jurista español.

Biografía[editar]

Nació en Barcelona en 1839.[1]​ Se dedicó profesionalmente a la judicatura: fue juez en Cuba y juez y fiscal en Filipinas.[1]​ Como autor de teatro obtuvo cierto éxito con obras como Lo diario ho porta, Cinch minuts fora del mon, Cel rogent, Tot cor, Cap y cua, La trompeta de la sal y Lo sant Cristo gros.[1]​ También fueron suyos, de menor éxito, otros títulos como Tres blancs y un negre, Dos carboners, Romagosa (bis), Vots son trumfos, L'anada a Montserrat, Cólera vostras, ¡Ell!, Sis rals diaris, Lletra menuda, La ma trencada, Una dona a la brasa, No va más, Per no mudarse de pis, La mar vella, Sense sogre, Not's pot ser pobre, Inocencia y Amor telefónich.[1]​ Hizo algunos arreglos de obras extranjeras, además de escribir en la prensa periódica,[1]​ por ejemplo en Tros de Paper.[2]​ Falleció en su ciudad natal en 1913.[1]

Referencias[editar]

  1. a b c d e f Bastinos, 1914, pp. 242-244.
  2. Ossorio y Bernard, 1903, p. 29.
  • Partes de este artículo incluyen texto Arte dramático español contemporáneo. Bosquejo de autores y artistas que han sobresalido en nuestro teatro (1914), una obra de Antonio J. Bastinos (f. 1928), Teodoro Baró (f. 1916) y Ramón Pomés (f. 1937), en dominio público.

Bibliografía[editar]