Eparquía de la Sagrada Familia de Londres

De Wikipedia, la enciclopedia libre
Eparquía de la Sagrada Familia de Londres
Eparchia Sanctae Familiae Londinien(sis) (en latín)

Escudo de la eparquía

Catedral de la Sagrada Familia en el Exilio
Información general
Iglesia católica
Iglesia sui iuris greco-católica ucraniana
Rito bizantino
Sufragánea de inmediatamente sujeta a la Santa Sede
Fecha de erección 10 de junio de 1957 (como exarcado apostólico para los fieles ucranianos de rito bizantino residentes en Inglaterra y Gales)
Bula de erección Quia Christus
Elevación a eparquía 18 de enero de 2013
Sede
Catedral de la Sagrada Familia en el Exilio
Ciudad Londres
División administrativa Inglaterra
País Reino UnidoBandera del Reino Unido Reino Unido
Curia Ukrainian Cathedral House, 22 Binney Street, Londres, W1K 5BQ
Jerarquía
Eparca Kenneth Anthony Adam Nowakowski
Eparca(s) emérito(s) Hlib Borys Sviatoslav Lonchyna, M.S.U.
Estadísticas
Población
— Fieles
(2021)
13 000
Sacerdotes 14
Parroquias 15
Superficie 229 956 km²

Localización y extensión de la eparquía
Sitio web
www.ucc-gb.com/

La eparquía de la Sagrada Familia de Londres (en latín: Eparchia Sanctae Familiae Londiniensis, en inglés: Ukrainian Catholic Eparchy of the Holy Family of London y en ucraniano: Лондонська Пресвятої Родини) es una circunscripción eclesiástica de la Iglesia católica en el Reino Unido. Se trata de una eparquía greco-católica ucraniana, inmediatamente sujeta a la Santa Sede. Desde el 15 de enero de 2020 su eparca es Kenneth Anthony Adam Nowakowski.

Territorio y organización[editar]

La eparquía tiene 229 956 km² y extiende su jurisdicción sobre los fieles católicos de rito bizantino greco-católicos ucranianos residentes en Inglaterra, Gales y Escocia.

La sede de la eparquía se encuentra en la ciudad de Londres, en donde se halla la Catedral de la Sagrada Familia en el Exilio.

En 2019 en la eparquía existían 18 parroquias:

En Inglaterra
  • en Londres: Ukrainian Catholic Cathedral of the Holy Family in Exile[1]
  • en Bristol: St Mary on the Quay
  • en Birmingham: St Catherine of Siena Church
  • en Bedford: St Josaphat Ukrainian Greek Catholic Church
  • en Coventry: St Vladimir the Great
  • en Derby: St Michael's Ukrainian Catholic Church
  • en Gloucester: Good Shepherd Ukrainian Catholic Church
  • en Leicester: Ascension of Our Lord Ukrainian Catholic Church
  • en Nottingham: St Alban's Church
  • en Peterborough: St Olga Ukrainian Catholic Church
  • en Wolverhampton: Saints Volodymyr and Olga Ukrainian Catholic Church
  • en Ashton-under-Lyne: St Paul's Church
  • en Rochdale: St Mary and St James Ukrainian Catholic Church
  • en Bolton: All Saints Ukrainian Catholic Church
  • en Blackburn: Saint Alban's Church
  • en Bradford: The Holy Trinity and Our Lady of Pochayer Ukrainian Catholic Church
  • en Dewsbury: Our Lady and Saint Paulinus
  • en Mánchester: St Mary's Ukrainian Catholic Church
  • en Mánchester: Our Lady of the Assumption
  • en Oldham: SS Peter and Paul and All Saints Ukrainian Catholic Church
En Gales
  • en Cardiff: Parish of St Theodore of Tarsus at St Cuthbert's
  • en Swansea: Parish of St Theodore of Tarsus at St Peter's
En Escocia
  • en Leith: St Andrew's Ukrainian Catholic Church

El eparca Kenneth Anthony Adam Nowakowski es visitador apostólico en Irlanda e Irlanda del Norte desde el 4 de julio de 2022.[2]

Historia[editar]

Desde fines del siglo XIX muchos ucranianos emigraron a Inglaterra, principalmente a Londres y a la zona de Mánchester, y más tarde se les conoció como stari emihranty, es decir, "viejos inmigrantes".

Después de la Segunda Guerra Mundial el número de inmigrantes de Europa Oriental aumentó en las islas británicas: entre ellos había numerosos católicos ucranianos, que como la mayoría de sus compatriotas procedían de la parte occidental de Ucrania. Inicialmente muchos de estos católicos orientales celebraban sus ritos en establecimientos industriales y casas de alquiler, es decir, en lugares económicos donde se habían asentado. Algunos practicaban en las iglesias locales el rito latino, pero no según la liturgia bizantina.

Finalmente, los católicos ucranianos pudieron organizar cultos en su propia liturgia, a menudo en iglesias locales de rito latino. En Coventry, a partir de 1948, la iglesia de Cristo Rey en Coundon comenzó a realizar celebraciones de rito bizantino-ucraniano, que pronto se trasladaron a la iglesia de Santa Elisa en Foleshill. Con la ayuda del cardenal John Heenan, el obispo Augustine Hornyak pudo transformar una antigua capilla metodista en una iglesia catedral del exarcado apostólico.

El exarcado apostólico para los fieles ucranianos de rito bizantino residentes en Inglaterra y Gales fue creado el 10 de junio de 1957 mediante la bula Quia Christus del papa Pío XII.[3]

Quae cum ita sint, audita sententia venerabilis Fratris Nostri Eugenii S. R. E. Cardinalis Tisserant, Sacrae Congregationis pro Ecclesia Orientali a Secretis; auditoque quid super hac resentirent sive venerabiles Fratres Episcopi Latini ritus quorum interesset, sive venerabilis Frater Gëraldus Patricius O'Hara, Delegatus Apostolicus in Britannia; post rem ea consideratione, qua oporteret, reputatam, atque consensum suppletum eorum qui aliquid iuris in hoc negotio habeant, de Nostra summa et apostolica auctoritate quae sequuntur decernimus atque statuimus. In regionibus Anglia et Vallia, exclusa Scotia, exarchatum apostolicum condimus pro populis Ruthenis Byzantini ritus ibidem commorantibus, cum iuribus, privilegiis, honoribus ad has Ecclesias spectantibus. Ad officium autem primi Exarchi Apostolici venerabilem Fratrem Villelmum Godfrey, Archiepiscopum Vestmonasteriensem, eligimus et nominamus, datis scilicet honoribus et iuribus, itemque oneribus impositis quae talium Antistitum sunt propria. Novus exarchatus apostolicus directo Nobis et huic Apostolicae Sedi subicietur; idem erit de eius Exarcho, cui administrandus committitur. Sedes Ecclesiae atque summi Praesulis domicilium Londinii collocabitur; in qua urbe exarchale templum cito construetur.

Fue extendido a toda Gran Bretaña el 12 de mayo de 1968 con el decreto Apostolica Constitutione de la Congregación para las Iglesias Orientales.

Después de que Ucrania se independizó el 24 de agosto de 1991, se inició un período de dificultades económicas que impulsó una nueva emigración de ucranianos a Gran Bretaña.

El 18 de enero de 2013 el exarcado apostólico fue elevado al rango de eparquía mediante la bula Christi in terris del papa Benedicto XVI, asumiendo su nombre actual.[4]

Christi in terris Vicarii facti, non possumus quin ardeamur voluntate Ipsius Qui ignem venit mittere in terram ut homines amore Dei accenderentur (cfr Lc 12, 49). Qua flamma incensi, in id totis viribus contendimus ut res singularum Ecclesiarum apte disponantur ita ut christifideles, omnia in summi numinis Dei Omnipotentis gloriam referentes, Eius Filii optata perficiant aeternamque salutem consequantur. Quapropter nunc paternam intendimus curam in coetus Ucrainorum christifidelium byzantini ritus in Magna Britannia degentium, quod numero satis floret ut animarum bono conducere videatur simulque fidei alendae si id Eparchiae formam redigamus. Quam ob rem, attenta sententia Synodi Episcoporum Ecclesiae Graeco-Catholicae Ucrainae, petitione quoque officiali accepta Archiepiscopi Maioris Kioviensis-Haliciensis necnon favorabili voto habito Nuntii Apostolici in Regno Unito necnon Conferentiae Episcoporum in Anglia et Cambria, Nos, de consultu Congregationis pro Ecclesiis Orientalibus, plenitudine Apostolicae Nostrae potestatis usi, haec quae sequuntur decrevimus. Exarchia Apostolica pro christifidelibus Ucrainis Byzantini Ritus in Magna Britannia commorantibus ad gradum et dignitatem Eparchiae, nomine Sanctae Familiae Londiniensis, attollatur, omnibus datis iuribus et honoribus, quae ad huiusmodi Ecclesias de iure communi pertinent. Cathedralis Ecclesia eiusdem Exarchiae effíciatur Eparchialis, Quod ad residentiam Episcopi necnon conclaviam Curiae attinet, utraque in presenti sede ut permaneat decemimus. Volumus insuper ut omnes sacerdotes in Exarchiae territorio ministerium exercentes nova in Eparchia ipso facto incardinentur. Qui alumni in seminariis ex eiusdem Exarchiae paroeciis proveniunt, eidem circumsciptioni ascribentur. Nova Eparchia Sedi Apostolicae directe subicietur. Inclusa tamen in contextu Ecclesiae Angliae et Cambriae, eius Episcopus in Conferentiam Episcopalem Angliae et Cambriae adsciscetur. Cetera ad normam iuris expediantur.

Estadísticas[editar]

Según el Anuario Pontificio 2022 la eparquía tenía a fines de 2021 un total de 13 000 fieles bautizados.

Año Población Sacerdotes Bautizados por
sacerdote
Diáconos
permanentes
Religiosos Parroquias
Bautizados
católicos
Total % de
católicos
Total Clero
secular
Clero
regular
Varones Mujeres
1969 ? ? ? 17 13 4 ? 4 7 11
1978 25 000 ? ? 12 9 3 2083 3 5 13
1990 27 000 ? ? 16 13 3 1687 3 4 14
1998 15 000 ? ? 14 12 2 1071 2 4 14
1999 15 000 ? ? 14 12 2 1071 2 5 14
2000 15 000 ? ? 14 12 2 1071 2 4 14
2001 15 000 ? ? 15 12 3 1000 3 4 14
2002 15 000 ? ? 15 12 3 1000 3 4 14
2005 50 000 ? ? 19 15 4 2631 4 15
2009 10 000 ? ? 17 12 5 588 5 1 12
2012 10 130 ? ? 14 11 3 723 3 1 12
2013 10 210 ? ? 14 11 3 729 3 1 16
2016 12 500 ? ? 17 14 3 735 3 3 16
2019 13 000 21 17 4 619 4 2 18
2021 13 000 14 13 1 928 1 15
Fuente: Catholic-Hierarchy, que a su vez toma los datos del Anuario Pontificio.[5]

En comparación con otras diócesis de rito latino en Gran Bretaña, también debido al número relativamente bajo de fieles en la eparquía, hay pocos servicios, como escuelas o lugares de atención, conectados a él.

Desde 1959, más de 700 católicos ucranianos se habían registrado en Coventry: en Midlands, un sacerdote católico ucraniano celebró según el rito bizantino para los fieles de Coventry, así como en Rugby, Gloucester, Bristol, Birmingham y Cheltenham.

Episcopologio[editar]

Eparca emérito Hlib Borys Sviatoslav Lonchyna

Referencias[editar]

  1. «Copia archivada». Archivado desde el original el 18 de diciembre de 2014. Consultado el 8 de septiembre de 2019. 
  2. (en italiano) Boletín de la Santa Sede. Rinunce e nomine, 04.07.2022
  3. (en latín) Bula Quia Christus, AAS 50 (1958), p. 345
  4. (en latín) Bula Christi in terris
  5. Cheney, David (29 de abril de 2023). «Eparchy of Holy Family of London (Ukrainian)». Catholic-Hierarchy (en inglés). Kansas City. Consultado el 1 de mayo de 2023. «Datos tomados del Anuario Pontificio de 2022 y precedentes». 
  6. (en inglés) Ficha de la eparquía en el sitio www.gcatholic.org
  7. (en italiano) Boletín de la Santa Sede

Enlaces externos[editar]