Gülcemal Kadın

De Wikipedia, la enciclopedia libre
Gül-Cemâl Kadın Efendi
گل جمال قادین افندی
Padişahın Rahmetli Annesi
Valide-i Merhum
Dördüncü Kadınefendi
Beşinci Kadınefendi
Dördüncü Kadın
Kadın Efendi
Beşinci Kadın
Üçüncü İkbal

Grabado de Leopoldo Carl Müller, titulado "La joya del harén", utilizado como representación de Gülcemal Kadın
Reinado
01 de noviembre de 1840-29 de noviembre de 1851
(11 años y 28 días)
Predecesor Tîr-î-Müjgan Kadın
Sucesor Gül-İstü Kadın
Kadın Efendi
(Consorte)
01 de noviembre de 1840-29 de noviembre de 1851
(11 años y 28 días)
Predecesor Tîr-î-Müjgan Kadın
Sucesor Rahîme Pîristû Sultân
Información personal
Nombre completo Gülcemal o Gül-Cemâl Kadın (Turco otomano: کل جمال قادین)
Tratamiento Hazretleri (Su Alteza), Su excelencia, Consorte del gobernante, Cuarta consorte.
Otros títulos
  • Dördüncü Kadınefendi (Cuarta Consorte)
  • Tercer Ikbal (Tercera Favorita)
Nacimiento c..1826
Bosnia, Sarajevo
Fallecimiento 29 de noviembre de 1851 (24-25 años)
Palacio de Topkapi, Constantinopla, Imperio Otomano (actual Estambul, Turquía )
Sepultura Mausoleo de las Damas imperiales, Mezquita Nueva, Estambul
Religión Islam sunita
Residencia
Apodo Gülcemal Sultan
Familia
Casa real Casa de Osmán
Dinastía Dinastía Osmanlí (Por matrimonio)
Cónyuge Abdülmecit I
Hijos Fatma Sultan
Refia Sultan
Hatice Sultan
Mehmed V

Gülcemal Kadın o Gül-Cemâl Kadınefendi ( en turco otomano: کل جمال قادین‎  ; " cara de rosa " c. 1826 - 29 de noviembre de 1851); También conocida como Gülcemal Sultan en occidente, fue la consorte de origen bosnio del sultán Abdulmejid I y madre del sultán Mehmed V del Imperio Otomano. No alcanzó ser Valide Sultan de su hijo porque falleció 58 años antes de que su hijo ascendiera al trono otomano.[1]

Primeros años de vida[editar]

De origen bosnio,[2]​ Gülcemal Kadın nació en 1826 (posiblemente) en Sarajevo.[3]​ Tenía una hermana llamada Bimisal Hanım.[4][5]​ También estaba emparentada con Sabit Bey, quien se convirtió en maestro de túnicas de su hijo, el sultán Mehmed Reşad, y su hermana, la sexta Hazinedar del sultán, Nevfer Kalfa.[6][7]​ Era rubia, de cabellos lacios y conocida por su extraordinaria belleza, pero de delicada salud lamentablemente.

Casamiento[editar]

Gülcemal se casó con Abdulmejid en 1840 y recibió el título de "Tercer Ikbal" (Tercera concubina). Fue una de las consortes más queridas del sultán.

El 1 de noviembre de 1840, la pareja concibió a su primer hijo, una niña, a la que el sultán llamo Fatma Sultan, en el Palacio Viejo de Beşiktaş.[8][9]

Después de dos años como "Ikbal" en 1842, fue elevada al título de "Segunda Ikbal". El 3 de febrero de ese mismo año, dio a luz a dos gemelas, Refia Sultan y Hatice Sultan (esta última falleció recién nacida) en el Palacio Viejo de Beşiktaş.[10][9]

En 1843 fue elevada al puesto y título de "Quinto Kadın". El 2 de noviembre de 1844, dio a luz a su cuarto hijo y uno heredero masculino de la pareja, Şehzade Mehmed Reşad (futuro Mehmed V ) en el Palacio Viejo de Çırağan. En 1845, después de tres meses fue elevada al título de "Cuarta Kadın".[11][9]

Muerte[editar]

Gülcemal falleció lamentablemente de tuberculosis[3]​ el 29 de noviembre de 1851 en Estambul, posiblemente a sus 25 o 27 años de edad, dejando al pequeño Şehzade Mehmed de tan solo 7 años sin madre.[12][13]​ Nunca fue Valide Sultan para su hijo, porque murió 58 años antes de la ascensión al trono otomano de Mehmed Reşad .[14]​ Está enterrada en el mausoleo de las damas imperiales en la Mezquita Nueva de Estambul .[3]

Sus tres hijos vivos, después de su fallecimiento fueron adoptados por Servetseza Kadın, la primera esposa de Abdulmejid.[8][15]

Realmente amada por Abdülmecit, hizo todo lo posible para salvar su vida de la enfermedad que estaba acabando con su vida . A su médico, İsmail Paşah, le declaró: ”… He tenido las conversaciones más genuinas con esta mujer. Desde que era joven, la he amado con todo mi corazón. . “. Después de su muertes se dice que el sultán cayo en una tristeza inmensa, pero estos rumores no se han comprobado aún.

Legado[editar]

El transatlántico SS Germanic (transatlántico británico construido en los astilleros de Harland and Wolff en 1874) pasó a llamarse Gul Djemal cuando ingresó al servicio otomano en 1911, en memoria de Gülcemal Kadın.[16]​ Cuando el barco se vendió una vez más, esta vez a Turkiye Seyrisefain Idaresi, pasó a llamarse Gulcemal oficialmente.[17]

Descendencia[editar]

Abdülmecit I y Gülcemal, tuvieron cuatro hijos, entre ellos el heredero masculino Mehmed VI:

Nombre Nacimiento Muerte notas
Fatma Sultan 1 de noviembre de 1840[8][18][19] 26 de agosto de 1884[20][19] se casó dos veces y tuvo descendencia, un hijo y dos hijas
Refia Sultan 7 de febrero de 1842[10][18][21] 4 de enero de 1880[22][21] Hermana gemela de Hatice Sultan, se casó una vez, tuvo una hija
Hatice Sultan 7 de febrero de 1842[10][18][21] 1842[22][21] Hermana gemela de Refia Sultan
Mehmed Reşad V 2 de noviembre de 1844[11][18][21] 3 de julio de 1918[21] 35 ° Sultán del Imperio Otomano

En literatura[editar]

  • Gülcemal es un personaje de la novela histórica de Hıfzı Topuz Abdülmecit: İmparatorluk Çökerken Sarayda 22 Yıl: Roman (2009).[23]

Véase también[editar]

Referencias[editar]

  1. John Freely (2001). Inside the Seraglio: private lives of the sultans in Istanbul. Penguin. 
  2. Açba, Leyla; Açba, Harun (2004). Bir Çerkes prensesinin harem hatıraları. L & M. p. 126. ISBN 978-9-756-49131-7. 
  3. a b c Brookes, 2010, p. 282.
  4. Brookes, 2010, p. 242.
  5. Leyla Saz; Sedat Demir (4 de enero de 2016). Haremde Yaşam: Saray ve Harem Hatıraları. DBY Yayınları. p. 113. ISBN 978-605-61331-1-4. 
  6. Brookes, Douglas S. (4 de febrero de 2020). On the Sultan's Service: Halid Ziya Uşaklıgil's Memoir of the Ottoman Palace, 1909–1912. Indiana University Press. pp. 58 n. 13. ISBN 978-0-253-04553-9. 
  7. Brookes, 2010, p. 239.
  8. a b c Uluçay, 2011, p. 218.
  9. a b c Sakaoğlu, 2008, p. 589.
  10. a b c Uluçay, 2011, p. 220.
  11. a b Uluçay, 2011, p. 209.
  12. Finkel, Caroline, Osman's Dream, (Basic Books, 2005), 57; "Istanbul was only adopted as the city's official name in 1930..".
  13. Kolay, Arif (2017). Osmanlı Saray Hayatından Bir Kesit: Ali Akyıldız ve Mümin ve Müsrif Bir Padişah Kızı Refia Sultan. p. 680. 
  14. «Sultan V. Mehmed Reşad Han». Republic of Turkey Ministry of Culture and Tourism. Consultado el 6 de febrero de 2009. 
  15. Sakaoğlu, 2008, p. 604-5.
  16. Mukherjee, Somenath; Ashrama, Advaita. The Ships of Swami Vivekananda. Advaita Ashrama (A publication branch of Ramakrishna Math, Belur Math). ISBN 978-8-175-05904-7. 
  17. Clarkson, Andrew. «SS Germanic». titanic-titanic.com. Archivado desde el original el 8 de octubre de 2014. Consultado el 13 de noviembre de 2019. 
  18. a b c d Paşa, 1960, p. 144.
  19. a b Brookes, 2010, p. 281.
  20. Uluçay, 2011, p. 219.
  21. a b c d e f Brookes, 2010, p. 288.
  22. a b Uluçay, 2011, p. 221.
  23. Hıfzı Topuz (2009). Abdülmecit: İmparatorluk Çökerken Sarayda 22 Yıl: Roman. Remzi Kitabevi. p. 40. ISBN 978-975-14-1357-4. 

Fuentes[editar]

  • Sakaoğlu, Necdet (2008). Bu Mülkün Kadın Sultanları: Vâlide Sultanlar, Hâtunlar, Hasekiler, Kandınefendiler, Sultanefendiler. Oğlak Yayıncılık. ISBN 978-6-051-71079-2. 
  • Uluçay, M. Çağatay (2011). Padişahların kadınları ve kızları. Ötüken. ISBN 978-9-754-37840-5. 
  • Brookes, Douglas Scott (2010). The Concubine, the Princess, and the Teacher: Voices from the Ottoman Harem. University of Texas Press. ISBN 978-0-292-78335-5. 
  • Paşa, Ahmed Cevdet (1960). Tezâkir. [2]. 13 - 20, Volume 2. Türk Tarih Kurumu Basımevi.