Lycodon aulicus

De Wikipedia, la enciclopedia libre
 
Serpiente lobo de la India
Estado de conservación
Datos insuficientes
Taxonomía
Reino: Animalia
Filo: Chordata
Clase: Reptilia
Orden: Squamata
Suborden: serpentes
Familia: Colubridae
Género: Lycodon
Especie: L. aulicus
(Linnaeus, 1758)

Lycodon aulicus, conocida como serpiente lobo de la India, es una especie de serpiente del género Lycodon, de la familia de los colúbridos, que es originaria de Asia meridional y del Sudeste Asiático.

Hallazgo y distribución[editar]

La serpiente fue descrita por primera vez por el zoólogo sueco, Carlos Linneo en el año 1758, habita en Pakistán, Sri Lanka, India (Assam, Maharastra, Nepal, Birmania, Tailandia (incluyendo Phuket), Oeste de Malasia, Indonesia, (zona surW Malaysia, Indonesia (zona sur de Timor), Filipinas, Seychelles, Maldivas introducción accidental, Mascareñas, Islas Mauricio, China (desde Fujian hasta Guangdong, zona oeste en Yunnan incluyendo Hong Kong).

Hábitat y características[editar]

Es una especie de serpiente de hábitos nocturnos, se encuentra como máximo a 1.000 metros de altitud y se alimenta de ranas, lagartijas y gecos.

  • Longitud: 2 metros max.
  • Color: variable aunque mayoritariamente marrón con bandas blancas.

Véase también[editar]

Referencias[editar]

Bibliografía[editar]

  • Boulenger, George A. 1890 The Fauna of British India, Including Ceylon and Burma. Reptilia and Batrachia. Taylor & Francis, London, xviii, 541 pp.
  • Linnaeus, C. 1758. Systema naturæ per regna tria naturæ, secundum classes, ordines, genera, species, cum characteribus, differentiis, synonymis, locis. Tomus I. Editio decima, reformata. Laurentii Salvii, Holmiæ. 10th Edition: 824 pp.

Enlaces externos[editar]