Publio Petronio Turpiliano

De Wikipedia, la enciclopedia libre
Publio Petronio Turpiliano
Información personal
Nombre en latín Publius Petronius Turpilianus Ver y modificar los datos en Wikidata
Nacimiento 25 Ver y modificar los datos en Wikidata
Fallecimiento 68 Ver y modificar los datos en Wikidata
Causa de muerte Pena de muerte Ver y modificar los datos en Wikidata
Familia
Padres Publio Petronio Ver y modificar los datos en Wikidata
Plaucia Ver y modificar los datos en Wikidata
Información profesional
Ocupación Político y militar Ver y modificar los datos en Wikidata
Cargos ocupados

Publio Petronio Turpiliano (en latín Publius Petronius Turpilianus) (c. 18-68) fue un senador romano que desarrolló su carrera político-militar bajo los imperios de Claudio y Nerón.

Familia[editar]

Petronio era hijo, puede que adoptado, de Publio Petronio y Plaucia,[1]​ hermana de Aulo Plaucio, conquistador y primer gobernador de Britania.

Carrera[editar]

La conquista de la provincia romana de Britania entre 41 y 68.

Fue cónsul ordinario en 61,[2]​ pero durante el segundo semestre en el cargo fue nombrado gobernador de Britania, en sustitución de Cayo Suetonio Paulino, que había sido reemplazado a raíz de la rebelión de la Reina Boudica, que, aunque la había aplastado con brillantez en la Batalla de Watling Street, había puesto en marchas duras medidas represivas. En contraste con esas medidas punitivas de su antecesor, Petronio optó por dar al conflicto un enfoque conciliador,[3]​ aunque se realizaron algunas operaciones militares.

En 63 fue sustituido por Marco Trebelio Máximo y, de vuelta a Roma, fue nombrado curator aquarum o superintendente de los acueductos que abastecían de agua potable a la ciudad de Roma.[4]

En 65 fue recompensado con los ornamenta triumphalia al parecer por su lealtad al emperador Nerón.[5]​ Por ello, cuando en 68 se produjeron el pronunciamiento de Galba en la Tarraconense contra Nerón, este emperador lo eligió para dirigir las tropas que debían interceptar a las de Galba, ya proclamado emperador, pero Turpiliano abandonó a Nerón y se pronunció por Galba.[6]

Tras el suicidio de Nerón en junio de 68, Galba, desconfiando de Turpiliano, ordenó su ejecución.[7][8]

Bibliografía[editar]

  • Paul A. Gallivan, "Some Comments on the Fasti for the Reign of Nero", Classical Quarterly, 24, 1974, pp. 292, 310.
  • F. Munzer, "P. Petronius Turpilianus 75)", RE, vol. XIX-1, Stuttgart, 1937, cols. 1228-1229.

Notas[editar]

  1. Cfr. PIR2 P 269, p. 102, PIR2 P 315, p. 124, cf. El árbol genealógico p. 103.
  2. Así lo indican las siguientes inscripciones:
    • AE 1973, 142 = AE 1984, 208 = AE 1988, 331 = AE 2006, 62, Pompeya (Italia): P(ublio) Petronio Turpiliano / L(ucio) Iunio Caesennio Paeto co(n)s(ulibus) / XIV K(alendas) Martias Puteolis in portic/u Augusti Sextiana in parastatic/a libellus adfixus fuit in quod erat / scriptum id quod est infra / mulier Fortunata quam Marci/a Aucta C(aio) Sulpicio Oniro fidei fi/duciae causa HS n(ummo) I mancipas/se diceretur venibit III No/nas Martias primas // Puteolis ante chalcidicum / Caesonianum sub praecone / pecunia praesenti / f[i]ducia q(ua) d(e) a(gitur) proscribi coepta est / pr(idie) Nonas Febru[a]r(ias) / [P(ublio)] Petronio Turpiliano / L(ucio) Iunio Caesennio co(n)s(ulibus) // C(ai) Suetti Damasceni / L(uci) Patulci Fortunati / T(iti) Aufidi Felicis / M(arci) Amulli Iso/chrysi / P(ubli) L[ol]li(?) Donati / L(uci) [---]li Alecsi / [-] F[ae]ci(?) Felicis // P(ublio) Petronio Turpiliano / [L(ucio)] Iunio Caesennio Paeto co(n)s(ulibus) / XIV K(alendas) Mart(ias) Puteolis signatum de fi/ducia mulieris Fortunatae // Tab(ella?) XIII
    • AE 1973, 141 = AE 1988, 333, Pompeya (Italia): P(ublio) Petronio Turpiliano L(ucio) Iunio co(n)s(ulibus) / Caesennio Paeto VIII K(alendas) Martias / Puteolis in porticu Augusti Sextiana / in parastatica libellus adfixus / fuit in quo scriptum erat id quod / est infra / mulier Fortunata quam Marcia / Aucta C(aio) Sulpicio Oniro fidei fidu/ciae causa HS n(ummo) I mancipasse / diceretur venibit III Non(as) Mar/tias primas // Puteolis in foro ante chalcidi/cum Caesonianum sub prae/cone pecunia praesenti / fiducia q(ua) d(e) a(gitur) proscribi coepta est / ex ante diem III Nonas Martias / P(ublio) Petronio Turpiliano L(ucio) / Iunio Caesennio Paeto co(n)s(ulibus) // M(arci) Aviani Largi / Q(uinti) A[---]ni Secun/di / C(ai) Matei Euty/ci / A(uli) Suetti Felicis / C(ai) Suetti M[---] / Sex(ti) Afrani Cela/di // P(ublio) Petroni[o Turpil]iano / L(ucio) Iunio [C]ae[se]nnio co(n)s(ulibus) / [VIII K(alendas) Ma]rtias / Puteolis [signat]um de / f[i]d[uci]a [mulier]is Fort[u]//nat(a)e / act(um) tab(ellae?) XVIII
    • AE 1978, 121 = AE 2006, 62, Pompeya (Italia): P(ublio) Petron[io Tu]rpiliano / [L(ucio)] Iunio [Caese]nnio co(n)s(ulibus) / pr(idie) No[n(as) Febr(uarias) Put(eolis)] in [porticu Aug(usti)] Sex/[tiana in p]aras[ta]tic[a libe]llus / [adfixus fuit] in quo [scriptu]m erat / [id] quo[d] est in[fra mulier] For/tunata qua(m) M[ar]ci[a Auc]ta / [C(aio)] Sulpicio On[iro f(idei) f(iduciae)] c(ausa) [HS n(ummo)] I / [man]cipass[e] d[ic]ere[tur] / [venibit III] Non(as) Mar[t(ias) prim(as)] // P[uteo]lis i< n = M > foro ante chalcidi/[c]um C(a)[e]so[ni]anum sub pr(a)e/[cone] p(ecunia) p(raesenti) f[iduc]ia qua de agi/tu[r] prosc[ripta e]s[t] ex ante di/em III / Non(as) Martias / P(ublio) Petronio Turpiliano / L(ucio) Iunio C(a)esennio co(n)s(ulibus) // -----] Felicis / [-----] / C(ai) Marci Fa[---] / [-----] A(uli) [---]era[---] / M(arci) [---]ae // P(ublio) Petronio [Tur]pil[iano] / [L(ucio) Iunio Cesennio co(n)s(ulibus)] / [pr(idie) Non(as) Februar(ias?)] / Pu[teolis signatum de] / [fiducia mulieris] F[o]rtunatae
  3. Tácito, Ann . XIV, 39, 3-4: cuncta tamen id imperatorem in mollius relata; detentusque rebus gerundis Suetonius, quod paucas naves in litore remigiumque in iis amiserat, tamquam durante bello tradere exercitu Pertronio Turpiliano, qui iam consulatu abierat, iubetur. is non inritato hoste neque lacessitus honestum pacis nomen segni otio imposuit.
    Tácito, Agric. 16, 3: Missus igitur Petronius Turpilianus tamquam exorabilior et delictis hostium novus eoque paenitentiae mitior, compositis prioribus nihil ultra ausus Trebellio Maximo provinciam tradidit.
  4. Frontino, De Aqu. II, 102: (...) Pisoni Verginio Rufo et Memmio Regulo consulibus Petronius Turpilianus. Turpiliano Crasso Frugi et Laecanio Basso consulibus P. Marius (...)
  5. Tácito, Ann. XV, 72, 1: Quibus perpetratis Nero et contione militum habita bina nummum milia viritim manipularibus divisit addiditque sine pretio frumentum. quo ante ex modo annonae utebantur. tum quasi gesta bello expositurus, vocat senatum et triumphale decus Petronio Turpi[li]ano consulari, Cocceio Nervae praetori designato, Tigellino praefecto praetorii tribuit, Tigellinum et Nervam ita extollens, ut super triumphales in foro imagines apud Palatium quoque effigies eorum sisteret.
  6. Dión Casio LXIII, 27.
  7. Tácito, Hist. I, 6, 1: Invalidum senem Titus Vinius et Cornelius Laco, alter deterrimus mortalium, alter ignavissimus, odio flagitiorum oneratum contemptu inertiae destruebant. tardum Galbae iter et cruentum, interfectis Cingonio Varrone consule designato et Petronio Turpiliano consulari: ille ut Nymphidii socius, hic ut dux Neronis, inauditi atque indefensi tamquam innocentes perierant.
  8. Plutarco, Galba 15 y 17.


Precedido por:
Nerón y Coso Cornelio Léntulo
Cónsul del Imperio romano junto a Lucio Junio Cesenio Peto
61
Sucedido por:
Publio Mario y Lucio Afinio Galo
Precedido por:
Cayo Suetonio Paulino
Gobernador de la Provincia Romana de Britania
61 - 63
Sucedido por:
Marco Trebelio Máximo