Ramón Caride

De Wikipedia, la enciclopedia libre
Ramón Caride
Información personal
Nacimiento 1957 Ver y modificar los datos en Wikidata
San Cristóbal de Cea (España) Ver y modificar los datos en Wikidata
Nacionalidad Española
Educación
Educado en Universidad de Santiago de Compostela Ver y modificar los datos en Wikidata
Información profesional
Ocupación Escritor y catedrático Ver y modificar los datos en Wikidata
Distinciones

Ramón Caride Ogando (San Cristóbal de Cea, 1957) es un escritor español en lengua gallega.[1]

Trayectoria[editar]

Licenciado en Biología por la Universidad de Santiago de Compostela,[2]​ trabajó como profesor de secundaria[3]​ hasta finales de 2017 en el IES Ramón Cabanillas. Animador de múltiples actividades culturales,[4]​ fue el primer presidente de la asociación cultural A Santa Compaña de Cambados, donde reside; y uno de los impulsores de la revista homónima. Fue columnista en diarios como El Mundo, Faro de Vigo u O Correo Galego. Creó las series periodísticas Blues da fronteira (La Voz de Galicia), O libro de area (Faro de Vigo) y colaboró en diversos suplementos culturales (Galicia Literaria, Faro das Letras, La Ría del Ocio, Arousa-Un mar de cultura).

Obra[editar]

Poesía[editar]

Narrativa[editar]

Literatura infantil y juvenil[editar]

Ensayo[editar]

Obras colectivas[editar]

  • Narradores de cine, 1996, Xerais.
  • Unha liña no ceo (58 narradores galegos 1979-1996), 1996, Xerais.
  • E dixo o corvo..., 1997, Junta de Galicia.
  • Novo do trinque, 1997, BNG.
  • Historias para calquera lugar, 2001, Xerais.
  • Palabras con fondo, 2001, Fondo Galego de Cooperación e Solidariedade.
  • Longa lingua, 2002, Xerais.
  • Alma de beiramar, 2003, Asociación de Escritores en Lingua Galega.
  • Homenaxe poética ao trobador Xohan de Requeixo, 2003.
  • Narradio. 56 historias no ar, 2003, Xerais.
  • Uxío Novoneyra. A emoción da Terra, 2004, AELG.
  • Querido cronopio, en Contos de circo, cronopios e avións, 2005, Junta de Galicia.
  • Escrita Contemporánea, Homenaxe a Ánxel Casal, 2005, Asociación de Escritores en Lingua Galega.
  • Poetas e Narradores nas súas voces. II, 2006, Consello da Cultura Galega.
  • Volverlles a palabra. Homenaxe aos represaliados do franquismo, 2006, Difusora.
  • Educación e Paz III. Literatura galega pola Paz, 2008, Xerais.
  • Marcos Valcárcel. O valor da xenerosidade, 2009, Difusora.
  • En defensa do poleiro, 2010, Toxosoutos.
  • Tamén navegar, 2011, Toxosoutos.
  • Vivir un soño repetido. Homenaxe a Lois Pereiro, 2011, Asociación de Escritores en Lingua Galega, libro electrónico.
  • A cidade na poesía galega do século XXI, 2012, Toxosoutos.
  • Plug & Play. Antoloxía galega de ciencia ficción erótica, 2015, Urco Editora/Contos Estraños.
  • Contos do Sacaúntos. Romasanta, o criminal, 2016, Urco.
  • A Voz dos Mundos, 2016, Através.
  • Xeografías do deserto, 2016, libro-CD.
  • Os aforismos do riso futurista, 2016, Xerais.

Premios[editar]

  • Premio Blanco Amor en 1992 por Soños eléctricos.
  • Premio de Poesía Cidade de Ourense en 1994 por Flor no deserto.
  • Premio Merlín en 1995 por Perigo vexetal.
  • Accésit del Premio Miguel González Garcés en 1998 por Xeografías do sal.
  • Premio Risco de Literatura Fantástica en 2003 por O sangue dos camiños.
  • Premio Literario Frei Martín Sarmiento (de 11 a 13 años) por A negrura do mar.
  • Premio de novela curta Manuel Lueiro Rey en 2007 por O frío azul.
  • Premio Frei Martín Sarmiento de 1.º y 2.º de Primaria en 2014 por A pomba dona Paz.
  • Premio Insua dos Poetas en la categoría de Literatura en 2022.

Referencias[editar]

  1. «Caride Ogando, Ramón». Xerais (en gallego). Consultado el 26 de febrero de 2023. 
  2. «Ramón Caride Ogando - Galegos». Galegos. Consultado el 26 de febrero de 2023. 
  3. «Ramón Caride - Autobiografía». AELG (en gallego). Consultado el 26 de febrero de 2023. 
  4. «Vida e obra de Ramón Caride Ogando». BVG (en gallego). Consultado el 26 de febrero de 2023. 

Enlaces externos[editar]